Bilety 40 zł
Bilety ulgowe 20 zł

Abonamenty

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Przemysław Neumann – dyrygent
Jan Lisiecki – fortepian

Program:
Ignacy Feliks Dobrzyński - Uwertura koncertowa D-dur op. 1
Fryderyk Chopin – II Koncert fortepianowy f-moll op. 21
Witold Lutosławski – Koncert na orkiestrę

Miejsce: Sala koncertowa

Koncert pod patronatem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w ramach przedsięwzięcia TUTTI.pl promującego wykonawstwo muzyki polskiej.

W programie swojego 66. sezonu artystycznego, który pomyślany został jako czas bezpośredniego przygotowania do obchodów 100-lecia niepodległosci, Filharmonicy Opolscy wiele uwagi poświęcili polskiej muzyce okresu zaborów. Z mroków niepamięci wydobyto między innymi twórczość Witolda Maliszewskiego – kompozytora, dyrygenta i pedagoga, pod skrzydła którego trafił kiedyś inny Witold; Witold Lutosławski.

Repertuar uroczystego koncertu kończącego kolejny sezon w symboliczny sposób ukazuje drogę rozwoju polskiej muzyki. Najpierw Dobrzyński i Chopin – uczniowie Józefa Elsnera. Urodzili się w odstępie trzech lat, obaj też byli pianistami i kompozytorami krzewiącymi polską kulturę w trudnym dla ojczyzny, XIX wieku. Dobrzyński działał w Warszawie, Chopin głównie w Paryżu. Dziś cały świat zna Fryderyka Chopina, a jego muzyka uznawana jest za dobro narodowe. W istocie jednak, Feliks Ignacy Dobrzyński był w owym czasie równie mocno ceniony. Zestawienie Uwertury koncertowej D-dur op. 1 i Koncertu fortepianowego f-moll op. 21 (w którym partię solową zinterpretuje kanadyjski pianista polskiego pochodzenia, artysta renomowanej wytwórni Deutsche Grammophon – Jan Lisiecki), będzie zatem nie tylko próbą wynagrodzenia Dobrzyńskiemu lat zapomnienia o jego kompozycjach, ale także pełnym obrazem tego, co polskim romantyzmie najbardziej wartościowe. O ile bowiem Chopin to niekwestionowany poeta fortepianu – Dobrzyński przewyższa go swoją instrumentacyjną wyobraźnią.  
Wielki finał wieczoru – oraz całego sezonu – to Koncert na orkiestrę Witolda Lutosławskiego. Lutosławski (urodzony w 1913 roku) podczas II wojny światowej grywał na fortepianie w warszawskich kawiarniach z Andrzejem Panufnikiem. Gdy minął czas okupacji (a wraz z nim zakaz wykonywania polskiej muzyki) zarobkowo tworzył  piosenki i utwory taneczne, ale w wymiarze artystycznym poczuł się twórcą wolnym i zwrócił się mocno w kierunku narodowego folkloru. W tym właśnie duchu, dziewięć lat po wojnie, powstał Koncert na orkiestrę. Trzy części o tytułach: Intrada, Capriccio notturno e arioso oraz Passacaglia, toccata e corale to muzyka szalenie atrakcyjna dla słuchających, ale też wyraźnie nowa w stosunku do kompozycji poprzedniego wieku. W pewien sposób wyrasta z nich – ale idzie jednocześnie więcej niż o krok dalej. Koncert ugruntował pozycję Lutosławskiego, otwierając przed nim szeroko drzwi do kolejnych poczynań i eksperymentów. Tych, które wiele festiwali i orkiestr prezentuje, zapominając komu i czemu je zawdzięczamy.

Jan Lisiecki - fortepian

fot. Fundacja 2.8

Przemysław Neumann
Dyrektor Filharmonii Opolskiej
 
Urodził się w 1979 roku w Poznaniu. Jest absolwentem Poznańskiej Szkoły Chóralnej Jerzego Kurczewskiego oraz Szkoły Muzycznej II stopnia w Poznaniu w klasie śpiewu. Ukończył studia na Akademii Muzycznej w Poznaniu – dyrygentura symfoniczno-operowa w klasie prof. Jerzego Salwarowskiego oraz prof. Antoniego Grefa.

Jest laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach w 1999 roku. W 2002 roku na III Przeglądzie Młodych Dyrygentów w Białymstoku zajął III miejsce.

Jako dyrygent prowadził orkiestrę Filharmonii Narodowej w Warszawie, Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach oraz orkiestry: Filharmonii Białostockiej, Częstochowskiej, Lubelskiej, Krakowskiej, Szczecińskiej, Śląskiej w Katowicach, Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, Świętokrzyskiej w Kielcach, Opery Bałtyckiej oraz Toruńską Orkiestrę Symfoniczną.

Już podczas studiów nawiązał współpracę z poznańskim Teatrem Muzycznym, do roku 2013 będąc jego etatowym dyrygentem i kierownikiem orkiestry. Przez 9 sezonów artystycznych przygotował kilka premier oraz poprowadził kilkaset spektakli i koncertów. Od 2010 roku współpracuje z Gliwickim Teatrem Muzycznym, od 2013 z Teatrem Wielkim w Poznaniu.

Po obronie doktoratu w roku 2009 podjął pracę naukową w katedrze dyrygentury poznańskiej Akademii Muzycznej.

1 września 2015 roku został dyrektorem Filharmonii Opolskiej.